Podręcznik komunikacji Frigidaire Feb30t6dsc to wysoce zaawansowany system komunikacji oparty na technologii Bluetooth. Ten innowacyjny system umożliwia połączenie urządzeń za pomocą bezprzewodowej sieci, co oznacza, że można nawiązywać połączenia z różnymi urządzeniami z dala od komputera. System oferuje szybkie i efektywne połączenia, co pozwala użytkownikowi wykonywać i odbierać połączenia, a także tworzyć i udostępniać pliki i dane. System jest wyposażony w technologie Bluetooth Low Energy (BLE) i umożliwia połączenia o bardzo małym poborze energii, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla łączności niskoenergetycznej.
Ostatnia aktualizacja: Podręcznik komunikacji Frigidaire Feb30t6dsc
DOTACJE CELOWE
Chcesz kupić nasze publikacje w ramach dotacji celowej?
Jeśli chcesz kupić nasze publikacje w ramach dotacji celowej na podręczniki, materiały edukacyjne i materiały ćwiczeniowe, zarejestruj się na naszej platformie.
Dzięki temu:
- w prosty i szybki sposób dobierzesz materiały dostosowane do potrzeb uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi,
- zaoszczędzisz czas,
- uzyskasz dostęp do ofert, promocji i bezpłatnych materiałów przeznaczonych tylko dla placówek oświatowych.
Zapisz się do newslettera
Nie przegap wspaniałych okazji!
Konkurencja na rynku mediów utożsamiana jest z pluralizmem mediów, czyli istnieniem wielu podmiotów medialnych oferujących zróżnicowane treści, co sprzyja pluralizmowi poglądów, wolnej wymianie myśli i pełnej informacji [1].
Konkurencja w warunkach wolnego rynku powinna doprowadzić do zwiększenia różnorodności przekazów. Niestety w odniesieniu do rynku mediów ten mechanizm nie działa, a żywiołowa konkurencja niszczy rywali i prowadzi do koncentracji własności, eskalacji kosztów i piętrzenia barier ekonomicznych, które utrudniają wejście na rynek nowych nadawców [2].
W rezultacie na silnie konkurencyjnych rynkach np. telewizyjnym lub prasy lokalnej dostrzega się obniżenie jakości oferty medialnej, np. homogenizację produktów zamiast ich różnicowania, banalizację treści, wzrost sensacyjności informacji, zmniejszenie ich dokładności i rzetelności. Z teorii funkcjonowania rynków wynika bowiem, że rozdrobnienie i wzrastająca konkurencja nie sprzyja różnicowaniu produktów i podnoszeniu ich jakości – zjawisko znane jako efekt Hotellinga [1].
Koncentracja przez Europejski Instytut Mediów definiowana jest, jako zwiększenie obecności jednej lub kilku firm w wyniku różnych możliwych procesów: fuzji, przejęć i transakcji z innymi firmami [3].
Wyróżniamy trzy rodzaje koncentracji:
- Pionowa – polega na łączeniu jak największej liczby różnych rodzajów mediów działających na tym samym lub na różnych rynkach. W Polsce taki charakter ma Agora SA, spółka medialna, która wydaje książki, czasopisma i dziennik (Gazetę Wyborczą) oraz portale internetowe (np. Plotek. pl), platformy blogerskie i rozgłośnie radiowe (np. Tok FM).
- Pozioma – odnosi się do łączenia jak największej liczby mediów jednego rodzaju działających na różnych rynkach, np. grupa radiowa Eurozet, w której skład wchodzą Radio ZET, Chilli ZET, Radio PLUS, Antyradio i Planeta FM [2].
- Krzyżowa – kiedy mamy do czynienia z koncentracją kapitału na kilku różnych rynkach medialnych (prasa, radio, telewizja, Internet) [3].
Koncentracja własności mediów
Koncentracja kapitału na rynku mediów w sposób istotny wpływa na pluralizm mediów i dlatego monitorowanie oraz analizowanie jej poziomu jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania mediów audiowizualnych. Wynika to ze specyfiki przedsiębiorstw medialnych. Z jednej strony są one podmiotami gospodarczymi, a z drugiej pełnią ważne funkcje społeczno-polityczne, co sprawia, że nie mogą one być traktowane identycznie jak przedsiębiorstwa komercyjne [4]. We współczesnych państwach UE i USA rynek medialny cechuje wysoki stopień koncentracji, jej stopień różni się jednak w zależności od rodzaju medium masowego, którego dotyczy. Rynek prasowy podlega najmniejszej ilości ograniczeń ze strony państwa. Z tego powodu zachodzące w jego obrębie procesy koncentracji przebiegają najbardziej dynamicznie. O ile koncentracji prasy sprzyja ograniczona regulacja to w przypadku radia i telewizji regulacje prawne przyczyniają się do niej [2].
Koncentracja własności na rynku prasowym wynika z chęci zajmowania uprzywilejowanej pozycji na rynku wydawców. Można ją zdobyć dzięki fuzji z innymi wydawnictwami lub w wyniku ich wchłonięcia albo wsparciu inwestorów zewnętrznych. Stanowi to punkt wyjścia dla dalszego umacniania się i dążenia do zajęcia pozycji dominującej, po zniszczeniu lub osłabieniu konkurencji w wyniku działania zasady spirali nakładu. W jej myśl silny nadawca oferuje atrakcyjny produkt, dzięki czemu rozchodzi się on w wysokim nakładzie ponieważ przyciąga dużą ilość odbiorców. Pozwala to nadawcy na tworzenie jeszcze bardziej atrakcyjnych wydań, które przyciągają jeszcze więcej czytelników i w rezultacie uzyskuje coraz większe wpływy ze sprzedaży i reklam. W rezultacie jego pozycja na rynku umacnia się, a gdy przekroczy \( 65\% \) udziału w rynku inne tytuły przestają być dla niego konkurencja i zajmują drugorzędne pozycje lub znikają z rynku [5]. Tym samym wolny rynek w przypadku prasy paradoksalnie sprzyja tworzeniu monopoli i oligopoli, gdyż konkurencja prowadzi do wyłonienia się kilku lub w skrajnych sytuacjach jednego wydawcy na rynku [2].
Koncentracja własności w odniesieniu do radia i telewizji ma nieco inny kształt i wynika z tego, że do lat siedemdziesiątych w Europie Zachodniej i lat dziewięćdziesiątych w Polsce państwo gwarantowało telewizjom publicznym monopol. Zniesienie go nie spowodowało na rynku telewizyjnym daleko idących zmian. Nadawcy publiczni zachowali bowiem przywileje np. wpływ z obowiązkowego abonamentu i reklamy, a prywatni obok reklamy mogą korzystać tylko z wpływów z dobrowolnych abonamentów. Dodatkowo w większości państw obowiązuje polityka koncesjonowania, która pozwala na kontrolę ilości nadawców. Na rynku radiowym deregulacja przyniosła natomiast zdecydowane ożywienie. W wyniku zniesienia monopolu radia publicznego powstało wiele małych rozgłośni, które jednak nie wytrzymały w warunkach nasilonej konkurencji co wymusiło koncentrację [2].
Stopień koncentracji a pluralizm mediów
Stopień koncentracji mediów – jest określany na skali od pełnego monopolu do doskonałej konkurencji, może być mierzony zakresem kontroli jaką mają największe spółki na rynku medialnym nad produkcją, zatrudnieniem, dystrybucją i widownią [6]. Nie ma wyraźnie określonego poziomu koncentracji, powyżej którego można powiedzieć, że jest ona zbyt wysoka. Powszechnie przyjmuje się jednak, że akceptowalny poziom koncentracji to sytuacja, w której \( 50\% \) rynku jest kontrolowane przez 4 firmy medialne lub osiem firm ma kontrolę nad \( 70\% \) rynku medialnego w danym kraju [6].
W celu zapobiegania szkodliwym skutkom nadmiernej koncentracji na rynku medialnym oraz wykluczenia możliwości zdominowania go przez wielkie konglomeraty medialne, które dysponują dużymi środkami ekonomicznymi, dzięki czemu mogą w warunkach konkurencji zyskiwać dominującą pozycję. Państwa podejmują działania mające przeciwdziałać negatywnym tendencjom na rynku mediów i starają się o zapewnienie odpowiedniego poziomu pluralizmu wprowadzając:
- regulacje dotyczące treści programowej (np. zapisy ustawowe jak również koncesyjne),
- regulacje dotyczące konkurencji (zarówno regulacje ograniczające koncentrację własności jak również regulacje dotyczące fuzji i przejęć),
- regulacje zapewniające przedstawianie różnorodnych opinii politycznych i społecznych,
- regulacje dotyczące dostępu [7].
Regulacja rynku audiowizualnego obejmuje ogólne środki prawne, np. ustawa antymonopolowa i szczegółowe – koncesje dla nadawców niepublicznych. Na rynku prasowym regulacja opiera się na instrumentach ekonomicznych bezpośrednich, np. subsydiowanie produkcji lub dystrybucji lub pośrednich, np. ulgi w podatkach [2].
Uwaga 1: Stopień koncentracji a pluralizm rynku mediów
Opublikowany w lipcu raport Monitor Pluralizmu Mediów 2020, który ma służyć wczesnemu rozpoznawaniu zagrożeń dla pluralizmu mediów we wszystkich krajach członkowskich oraz krajach kandydujących. Oceniając rynek medialny pod kątem pluralizmu brał pod uwagę takie wskaźniki jak: transparentność własności mediów, koncentracja mediów, rentowność, wpływ właścicielski i komercyjny na linię redakcyjną. W tym obszarze Polska wraz z 16 innymi krajami UE należy do grupy krajów średniego ryzyka. W grupie krajów wysokiego ryzyka znalazło się 13 państw (Albania, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Finlandia, Łotwa, Malta, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Węgry i Turcja), żaden kraj nie został w tym obszarze uznany za kraj niskiego ryzyka, co oznacza że problem utrzymania pluralizmu mediów w krajach UE dotyczy wszystkich krajów członkowskich [8].
Niepożądane skutki nadmiernej koncentracji:
Tendencje do coraz większej koncentracji mediów powodują zagrożenia wynikające z:
- spadku różnorodności oraz jakości oferty medialnej, który dotyczy zarówno odbiorców, jak i osób dostarczających treści;
- wzrostu cen będący skutkiem swobodnego dyktowania cen przez właścicieli mediów w przypadku dużego stopnia monopolizacji rynku medialnego;
- ograniczenia dostępu do mediów, będący efektem wypierania konkurencji z rynku ze względu na możliwość finansowego zniszczenia konkurencji oraz trudności w pozyskaniu reklamodawców [6].
Koncentracja mediów nie zawsze pociąga za sobą zmniejszenie liczby kanałów, często silni nadawcy decydują się na zwiększenie swojej oferty o nowe periodyki, programy, czy kanały tematyczne. Dzięki temu koncerny medialne chcą dostosować się do oczekiwań coraz mniejszych i bardziej zróżnicowanych widowni [2].
Poziom koncentracji mediów w Polsce
Rynek radiowy: w I półroczu 2018 roku słuchało codziennie \( 72, 7\% \) społeczeństwa – wynika z badań Radio Track Millward Brown. Najwięcej osób słuchało Radia RMF FM ( \( 25, 6\% \)), Radia ZET ( \( 12, 4\% \)) i Radia ESKA ( \( 7, 6\% \)). Najwięcej udziałów w rynku ma Grupa RFM – właściciel RMF FM, RMF MAXXX i RMF Classic ( \( 30, 6\% \)), należąca do Bauer Media Group, następnie Polskie Radio – \( 19, 2\% \). Czech MediaInvest, które przejęło Grupę Eurozet od francuskiej Grupy Lagardère ma ok. \( 16, 5\% \), ZPR – ok. \( 14, 5\% \), Grupa Radiowa Agory Sp. z o. o. – \( 6, 2\% \). Wskaźnik koncentracji wynosi dla tego rynku ponad \( 80\% \).
Rynek telewizyjny: z raportu sporządzonego przez wirtualnemedia. pl, w I półroczu 2018 roku największy udział w oglądalności – biorąc pod uwagę wszystkie kanały – miała Telewizja Polska. Wyniósł on \( 28, 9\% \). Na kolejnych miejscach znalazły się: Grupa Polsat – \( 24, 51\% \) i TVN Discovery Polska – \( 23, 45\% \). Wskaźnik koncentracji dla tego segmentu rynku medialnego w Polsce wyniósł ponad \( 80\% \).
Rynek prasowy: Według danych Związku Kontroli Dystrybucji Prasy wszystkie wydawnictwa sprzedały ogółem w 2017 roku 631 699 252 egzemplarze gazet i magazynów. Najwięcej sprzedały: Wydawnictwo Bauer sp. – ponad 228 mln ( \( 36, 1\% \) udziału w rynku), Ringier Axel Springer Polska sp. – 96, 8 mln ( \( 15, 3\% \)), Polska Press sp. o – 81 mln ( \( 12, 8\% \)), ZPR Media SA (41 mln i \( 6, 5\% \) udziału w rynku), Agora SA (36, 7 mln i \( 5, 8\% \)) oraz Edipresse Polska S. A. (17, 5 mln i \( 2, 7\% \)). Łącznie cztery największe wydawnictwa miały ponad \( 70\% \) udziałów w rynku, a osiem największych – ponad \( 80\% \). Jednak żaden z wydawców nie osiągnął na tym rynku pozycji dominującej, gdyż za taką uważa się udział w rynku jednego wydawcy przekraczający \( 40\% \). Porównanie udziałów na poszczególnych rynkach pokazuje m. in., iż Grupa Bauer Media Polska jest bardzo ważnym graczem na trzech rynkach: prasowym, radiowym i internetowym, Ringier Axel Springer Polska – na rynku prasowym i internetowym, natomiast Agora SA na rynku gazet, radiowym i w Internecie. Dane te wskazują na wysoką koncentrację rynku medialnego w Polsce [9].
Zadanie 1:
Treść zadania:
Proszę o wyjaśnienie jakie następstwa ma nadmierna koncentracja mediów?
Bibliografia
1. Dzierżyńska-Mielczarek, J. : Poziom konkurencji na rynku prasy w Polsce, Studia Medioznawcze 2017, nr 4(71), s. 121-134, dostęp:15. 08. 2020
2. Mrozowski, M. : Media masowe. Władza rozrywka i biznes, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2001.
3. Jas-Koziarkiewicz, M., Stasiak-Jazukiewicz, E. : Przeciwdziałanie koncentracji mediów w wybranych państwach członkowskich i Unii Europejskiej – analiza rozwiązań prawnych, Przegląd Politologiczny 2018, nr 1, s. 147-162.
4. Rostek, H. : Regulacje dotyczące koncentracji własności na rynku mediów w wybranych krajach, dostęp:10. 2020
5. Kowalski, T. : Media i pieniądze. Ekonomiczne aspekty działalności środków komunikowania masowego, dostęp:10. 2020
6. McQuail, D. : Teoria komunikowania masowego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
7. pl/Data/Files/_public/pliki/publikacje/analiza2004_04. pdf">Stępka, P. : Koncentracja własności w mediach z perspektywy Rady Europy i Unii Europejskiej 2004, dostęp:10. 2020
8. Monitor pluralizmu mediów: Monitor Pluralizmu Mediów 2020 2020, dostęp:29. 2020
9. Palczewski, M. : Dekoncentracja rynku mediów w Polsce – punkt wyjścia, Warszawa 2018, dostęp:15. 2020
Wyobraź sobie, że jesteś na Ziemi sam, zupełnie sam, i możesz wybrać jedno z dwojga, książki lub ludzi. Często spotykam osoby ceniące sobie samotność, ale jest to możliwe tylko dzięki temu, że gdzieś na Ziemi, nawet bardzo daleko, są inni ludzie. Nie miałem pojęcia o książkach, gdy wydobyłem się z łona matki, i umrę bez książek, z dłonią innej istoty ludzkiej w mojej dłoni. Owszem, zamykam czasem drzwi, by poświęcić się książce, ale ze świadomością, że zawsze mogę znów je otworzyć i spojrzeć w oczy ludzkiej istocie.
(Martin Buber)
Interdyscyplinarny podręcznik komunikacji interpersonalnej!
Kompendium wiedzy o komunikowaniu się między ludźmi pisane z perspektywy psychologicznej, a także socjokulturowej i filozoficznej. Zawiera bogaty i trafny wybór tekstów naukowych i popularnonaukowych z zakresu komunikacji werbalnej i niewerbalnej.
W książce omówiono m. in. :
rozwijanie umiejętności posługiwania się słowem,
docieranie do tajemnicy twórczej mocy języka,
interpretację zachowań niewerbalnych, mowę ciała, międzynarodowy słownik gestów, rolę dotyku,
różne style ekspresji u kobiet i u mężczyzn,
rozwijanie umiejętności słuchania, odkrywanie własnych barier komunikacyjnych,
samospełniające się proroctwa interpersonalne,
specyfikę komunikacji w przyjaźni, rodzinie, z bliskim partnerem,
komunikację międzykulturową.
Podręcznik został napisany z myślą o studentach psychologii, socjologii, kulturoznawstwa, pedagogiki. Dzięki atrakcyjności tematów i przystępnemu językowi może wzbogacić wiedzę każdego zainteresowanego własnym rozwojem i polepszeniem kontaktów z ludźmi.
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
